Zagrożenie wykluczeniem społecznym osób starszych z trudnościami w komunikowaniu się i jego skutki

Na tle zdrowych osób w podeszłym wieku osobną grupę, szczególnie narażoną na  wykluczenie społeczne, stanowią te z trudnościami w komunikowaniu się, będącymi skutkiem choroby (udar mózgu, SM, choroba Parkinsona itp.) bądź wypadku (uraz mózgu).

Bez względu na przyczynę fakt nagłej utraty bądź znacznego pogorszenia możliwości wyrażenia siebie a czasem także upośledzenie funkcji poznawczych jest przeżyciem traumatycznym i skutkuje koniecznością wycofania się z życia społecznego.

Zarówno doznana dysfunkcja, jak i jej skutki, czyli zaburzenie dotychczasowego rytmu życia, konieczność rezygnacji z ulubionych form aktywności  mogą  skutkować ostrą formą depresji.

Opisana sytuacja jest tragedią nie tylko danej osoby, ale w poważny sposób zakłóca równowagę w relacjach rodzinnych, w konsekwencji często prowadząc do zaburzonego funkcjonowania jej członków.

W większości przypadków mimo przeprowadzonej rehabilitacji chorzy nie wracają do formy sprzed urazu. Jednocześnie posiadając możliwości ograniczonego kontaktu z innymi, bardzo go potrzebują. Tak samo rzecz się ma w odniesieniu do aktywności w sferze poznawczej. Należy podkreślić, że realizacja wspomnianych potrzeb – kontaktów społecznych i szeroko pojętej aktywności poznawczej jest warunkiem niezbędnym do zachowania własnej integralności i podmiotowości jednostki.

Niestety, ze wspomnianych powodów różnorodne propozycje dla osób w wieku 55+, jak na przykład uniwersytet III wieku, działalność w ramach klubów seniora czy inicjatywy innych instytucji, np. PTTK-u są niedostępne dla osób należących do opisanej grupy.

Dlatego jest konieczne stworzenie oferty, uwzględniającej specyficzne potrzeby osób
w podeszłym wieku z problemami w komunikowaniu się.

Fundacja „ Między Słowami” od początku powstania stara się wypełnić tę lukę i przygotowywać propozycję zajęć dla osób w podeszłym wieku z problemami w komunikowaniu się: joga, chór, mindfulness, arteterapia,muzykoterapia.