Afazja jest zaburzeniem mowy będąca następstwem udaru mózgu, nowotworu czy wypadku komunikacyjnego. Każdy chory stawia czoła różnym problemom: mówieniem, czytaniem, pisaniem, rozumieniem czy liczeniem. Udar mózgu jest niewątpliwie chorobą cywilizacyjną. Badania epidemiologiczne chorób naczyniowych w województwie pomorskim dowodzą, że obecnie w województwie rocznie samych zachorowań na udar mózgu występuje u około 5500 osób. Afazja ma […]
Czytaj dalejZalety treningu grupowego
Grupowa terapia afazji poza aspektem językowym niesie ze sobą zmiany w dotychczasowym sposobie radzenia sobie z chorobą. U pacjentów następuje duży rozwój społeczny, mimo choroby, której objawami są zaburzenia mówienia, rozwijają sią umiejętności komunikacji i pracy w grupie. Przełamywany jest lęk związany z mówieniem, frustracja, nieśmiałość, czasem agresja. Terapia grupowa uczy szacunku dla drugiej osoby, […]
Czytaj dalejZagrożenie wykluczeniem społecznym osób starszych z trudnościami w komunikowaniu się i jego skutki
Na tle zdrowych osób w podeszłym wieku osobną grupę, szczególnie narażoną na wykluczenie społeczne, stanowią te z trudnościami w komunikowaniu się, będącymi skutkiem choroby (udar mózgu, SM, choroba Parkinsona itp.) bądź wypadku (uraz mózgu). Bez względu na przyczynę fakt nagłej utraty bądź znacznego pogorszenia możliwości wyrażenia siebie a czasem także upośledzenie funkcji poznawczych jest przeżyciem […]
Czytaj dalejTerapia grupowa jako trening w nabywaniu umiejętności komunikacyjnych i przełamywaniu logofobii
Komunikacja jest przedmiotem zainteresowania wielu dziedzin, w tym również lingwistyki. W konsekwencji miało również wpływ na językoznawczy opis zaburzeń językowych osób z afazją. Do tej pory zazwyczaj opisywano dezintegrację systemu językowego w afazji, omijając problem człowieka, z afazją, który jednak komunikował się. Zaburzone wypowiedzi chorego traktowano jedynie jako zaburzenia języka. Zawężenie badań nad językiem w […]
Czytaj dalejGrupowy trening logopedyczny jako mikrokosmos społeczny dla osób z afazją
U osób z afazją niemożliwa staje się wymiana poglądów, informacji, przekazywania odczuć, wrażeń. Współżycie chorego z innymi ludźmi, które realizowane jest przez komunikowanie poleceń, nakazów, potrzeb, staje się niemożliwe. Niemożliwe jest prowadzenie rozmów telefonicznych oraz korzystanie ze środków masowego przekazu, które stanowią cenne źródło informacji dla współczesnego człowieka. Niemożliwa staje się więc ekspresja własnego ja, a także […]
Czytaj dalejDlaczego pacjentowi łatwiej przekląć, niż wypowiedzieć imię męża lub żony?
Niektórzy pacjenci zmagający się z afazją mają tak ogromne problemy z wypowiedzeniem słów, że komunikację z otaczającym środowiskiem ograniczają jedynie do gestów. Jednak – ku zaskoczeniu osób przebywających z takimi chorymi – w określonych sytuacjach można usłyszeć większe lub mniejsze przekleństwa, wypływające z ich ust. Jakie zdziwienie musi towarzyszyć rodzinie, gdy osoba z afazją, która […]
Czytaj dalej